معنی پی کور در لغت نامه دهخدا

بی اثر پای. که ایز بجای نگذارد. که رد پای نماندش. بی نشان پای بر زمین:، پی کور شبروی است، نه ره جسته و نه زاد، سرمست بختیی است نه می دیده و نه جام.، خاقانی.، ای مرکب عمر رفته پی کور، زآن سوی جهان هبات جویم.، خاقانی.، سیارۀ اقطاع ز خوف تو بهر صبح، پی کور نمایند ره کاهکشان را.، نظیری.، آنم که بعقل در جنون میگردم، بلهانه به هر سحر و فسون میگردم، با آنکه ره مقصد خود میدانم، پی کور بنعل واژگون میگردم.، حیاتی گیلانی (از آنندراج)

معنی پی کور در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه اثر پای بجای نگذارد کسی که رد پایش بجا نماند بی نشان: پی کور شبرویست نه ره جسته و نه زاد سرمست بختیی است نه می دیده و نه جام. (خاقانی)

معنی پی کور - جستجوی لغت در جدول جو

پی کور

لغت نامه دهخدا

پی کور

فرهنگ لغت هوشیار

دل کور

کودن، بی ذوق، تیره دل

فرهنگ فارسی عمید

پر جور

پر جور و جفا، ستمگر، ظالم، بیدادگر، جبّار، ستمکار، گرداس، جائر، ستم کیش، ظلم پیشه، جفا پیشه، جان آزار، جایر، جفاجو، جفاگر، جفا کار، دژآگاه، مردم گزا، پر جور، استمگر

فرهنگ فارسی عمید

آب کور

آنکه از آب بی بهره است، آنکه به کسی آب ندهد، خسیس، لئیم

فرهنگ فارسی عمید

قی آور

ویژگی هر چیزی که خوردن آن موجب استفراغ شود، کنایه از کریه، نفرت انگیز

فرهنگ فارسی عمید

پی کوب

پی کوفته، پایمال شده
پی کوب کردن: لگدکوب کردن، پایمال کردن

فرهنگ فارسی عمید

پی جور

(اَ دَ)

مصحف پی جو. (در تداول عامیانه، پی جو). رجوع به پی جو شود

لغت نامه دهخدا

پی کوب

(پَ / پِ)

لگدمال. لگدکوب. پای خست. پی خست: از بس که همه روز کاروان سودای فاسد بر من گذرد از سینۀ تو جملۀ نیات خیر و اوصاف پسندیدۀ ترا پی کوب کردند. (کتاب المعارف) و زمین پی کوب دل ما را مزین بخضر طاعت گردان. (کتاب المعارف). آخر بنگر که خاک تیره پی کوب کرده را بشکافتیم و سبزه جانفزا رویاندیم. (کتاب المعارف). زنهار تا بوستان نفس را نیک نگاهداری، اگر هر کس در آید و همچون زمستان پی کوب کند ترا چه حاصل آید. (کتاب المعارف)

لغت نامه دهخدا

قی آور

هراشا هراش آور هر ماده ای که خوردن یا استنشاق و یا تزریقش موجب استفراغ شود از قبیل محلول پرمنگنات پتاسیم و محلول سولفات مس و ریشه خربزه و تخم ترب سیاه و غیره مقییء

معنی پی کور - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما